Գրիգ․ «Friedensdorf»

Ձայն իրենն է, բառերն՝ ուրիշինը, դեռ չգիտես՝ բառերում մարդիկ կան միշտ, բառերումդ մարդիկ են ապրում, ու նրանց երազները քո երազներն են դառնալու, ու նրանց վախերը վախերն են դառնալու քո․․․

Խավիեր Մարիաս. «Վաղը մարտի դաշտում հիշիր ինձ»

«Ոչ ոքի մտքով չի կարող անցնել, որ մի օր ինչ-որ մեկը կարող է մեռնել իր գրկում, և որի դեմքն այլևս երբեք չի տեսնելու, բայց հավերժ հիշելու է

Երբ լավագույն նվերն էջանիշն է. ՄԱՍ 5

Աշխարհի տարբեր ծայրերից հավաքած և իրենց ուրույն պատմություններն ունեցող էջանիշներիս 5-րդ մասը։

Միշել Ուելբեք․ «Սերոտոնին»

«Դա փոքրիկ, օվալաձև, մասերի բաժանվող դեղահաբ է»։

Միգել Դելիբես․ «Հինգ ժամ Մարիոյի հետ»

Սա սոլիդ վեպ է, որին պետք է մոտենալ առանց սպասումների և չհավանելու դեպքում՝ հանգիստ հեռանալ էս վեպից։

Մարկ Լևի․ «Ինչքան բան ունեինք իրար ասելու»

Հարսանիքից մի քանի օր առաջ Ջուլիային զանգահարում է հոր օգնականը. ինչպես և աղջիկը ենթադրում էր՝ հայրը չէր կարողանալու մասնակցել հարսանիքին, բայց այս անգամ, պետք է խոստովանել, պատճառը հարգելի էր. հայրը մահացել էր:

Եթե սպառել, ապա գիրք (առջևում սիրո տոներն են)

Սիրո տոներին՝ փետրվարի 4-ին (Սբ․ Սարգիս) և փետրվարի 14-ին՝ Սուրբ Վալենտինին, եթե սպառել, ապա գիրք, կամ ծաղիկ, կամ շոկոլադ․․․ ոչ մի ուրիշ բան։

Եղիշե Չարենց․ «Երկիր Նաիրի»

«- Յոթ օրից Էրզրում կլինենք» - պայթեց ռումբի նման, կրկնելով Մազութի Համոյի խոսքերը, ընկ․ Վառոդյանը պ․ Դրաստամատյանի գլխին, ու նայեց նրան, հաղթական։

Կազուո Իշիգուրո․ «Երբ մենք որբ էինք»

Այդ ժամանակ մարդիկ միմյանց շատ ավելի լավ կվերաբերվեին։ Հենց մի օրինակ այն, որ պատերազմները քիչ կլինեին։

Diary of an Armenian in Germany during war(s)

These days, there have been many different people from around the world, my colleagues and friends here in Chemnitz to text me words of support and care, also asking me how my family and my 18 years old brother, who is in the army now, are doing. I am thankful for your time and care dear people, thank you for supporting Anzhela.